Spotkanie słuchaczy KSAP z ambasadorami wywodzącymi się z KSAP
2 września 2010 w Sali słuchacze KSAP spotkali się z grupą ambasadorów– absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. Zaproszonymi gośćmi byli: Marcin Wilczek, ambasador RP w Ankarze; Robert Kupiecki, ambasador RP w Waszyngtonie; Jan Pastwa, ambasador RP w Pradze; Marcin Kubiak, ambasador RP w Pretorii; Marcin Zaborowski, dyrektor Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.
Podczas powitania dyrektor KSAP, dr hab. Jacek Czaputowicz. wspomniał o nieobecnym na spotkaniu Waldemarze Dubaniowskim, obecnie ambasadorze RP w Singapurze, który również w przeszłości był słuchaczem Szkoły.
Jan Pastwa, wcześniej wieloletni członek służby cywilnej z aprobatą wyraził się o jakości nauczania jaką oferuje KSAP. Stwierdził, iż w innych ośrodkach edukacyjnych nie ma możliwości odebrania tak skoncentrowanej dawki wiedzy. Równocześnie podkreślił znaczenie wpajanego absolwentom ducha, poczucia odpowiedzialności za ojczyznę i jej dobro. Poradził, aby każde zadanie w swym zawodowym życiu potraktować jak wyzwanie, i poświęcać się w pracy każdego dnia.
Odbyła się dyskusja. Jacek Łuczyński, słuchacz Promocji Stanisław Konarski, zapytał o przebieg spotkania z ministrem spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej panem Siergiejem Ławrowem, które miało miejsce w Szkole dzień wcześniej. Robert Kupiecki powiedział, iż S. Ławrow podkreślił chęć aktywnego uczestniczenia Rosji we współczesnym, wielobiegunowym świecie, jak również wyraził nadzieję na zasypywanie różnic dzielących Polskę i Rosję, co umożliwi dalsze zbliżenie naszych krajów.
Katarzyna Flak, również słuchaczka XXI Promocji, podjęła temat przebiegu kariery zawodowej obecnych ambasadorów po ukończeniu Szkoły. Goście opowiadali o swojej karierze.
Aleksandra Lusawa, XXI Promocja, spytała o to w jakim stopniu kontakty wyniesione ze Szkoły okazały się pomocne w dalszej karierze. Robert Kupiecki, powiedział, że wszystko opiera się na ludziach, a KSAP jest dla nich znakiem rozpoznawczym. Obecnie liczba absolwentów zbliża się do tysiąca, nie można znać wszystkich, ale jednak istnieje pewna nić porozumienia, która ułatwia wzajemne kontakty.
Sebastian Krawszyk zapytał o służbę cywilną w RPA i w Turcji. Marcin Wilczek stwierdził, iż w Turcji służba cywilna stanowi, obok armii, kościec funkcjonowania państwa, a urzędnicy są ze szczebla centralnego odgórnie wysyłani w teren. Wobec tego, że Turcja stara się zbudować silną pozycję w regionie, nie myśli o budowaniu modelu bardziej europejskiego.W przyszłości może się to jednak zmienić. Natomiast Marcin Kubiak opisał model panujący w RPA jako model brytyjski. W RPA jako służba cywilna funkcjonują również nauczyciele czy lekarze.
Z kolei Jan Pastwa opisał pokrótce czeską administrację. W tym kraju nie ma służby cywilnej, ale jest silna tradycja, poczucie misji urzędnika i ogromny szacunek społeczny jakim są darzeni. Dodatkowo mało stanowisk obsadzanych jest z partyjnego klucza.
Dyskutowano także kwestię, czy KSAP powinien dalej kształcić tak wszechstronnie jak dotychczas, czy zdecydować się na kształcenie profilowane co mogłoby ułatwiać absolwentom awanse na wysokie stanowiska.
Wszyscy goście podkreślili, że najpierw trafili na stanowiska niższe, i pięli się po stopniach kariery. Ich zdaniem profilowanie nie jest dobrym wyjściem, gdyż zawsze można się dokształcić w pewnych wąskich specjalizacjach, natomiast tak szeroki zakres umiejętności jak ten wyniesiony z KSAPu jest bezcenny. Ponadto ciężko przewidzieć w naszej szybko zmieniającej się rzeczywistości, co za kilka lat będzie naprawdę potrzebne – oni sami przez te lata zetknęli się z szeregiem różnych instytucji.
Na pożegnanie goście apelowali, aby słuchacze pozostali apolitycznymi, merytorycznymi pracownikami służby cywilnej, aby czerpali radość z przyszłej pracy i kontaktów z ludźmi, których tam spotkają.
Maciej Tyburcy
